Miechunka peruwiańska to egzotyczny, mało znany w Polsce owoc. Warto ją poznać, gdyż charakteryzuje się nie tylko ciekawym kształtem, ale też walorami smakowymi i odżywczymi. Czym dokładnie jest miechunka peruwiańska? Jakie właściwości ma ta roślina? Jak wygląda jej uprawa?
Co to jest miechunka peruwiańska?
Miechunka peruwiańska (nazywana także jagodą inkaską, jagodą peruwiańską, miechunką jadalną, wiśnią peruwiańską, rodzynkiem brazylijskim) to roślina zaliczana do rodziny psiankowatych. Jagoda inkaska pochodzi z Ameryki Południowej, współcześnie możemy ją spotkać w wielu regionach świata. Miechunka jest mocno owłosiona, silnie rozgałęziona, posiada płożącą się łodygę. Jej liście mają sercowaty kształt, ich struktura przypomina filc. Kwiaty są żółte, obupłciowe. Owoc to natomiast żółta lub pomarańczowa, okrągła, intensywnie pachnąca jagoda (zazwyczaj osiąga ona masę do 5 g; owoce kształtem i wielkością zbliżone są do pomidorów koktajlowych). Jagoda peruwiańska jest rośliną uprawną. Można wykorzystać ją w kuchni, niekiedy hodowana jest jedynie jako roślina ozdobna. Jest uprawiana również w Polsce. Miechunka peruwiańska jest źródłem witamin i minerałów. Od dawna wykorzystuje ją medycyna ludowa. Należy odróżnić miechunkę peruwiańską od miechunki rozdętej – ta pierwsza ma jasno-brązową otoczkę, natomiast druga – intensywnie pomarańczową, czasem też czerwoną.
Jakie wartości odżywcze ma miechunka peruwiańska?
Miechunką peruwiańską warto zainteresować się nie tylko ze względu na jej walory estetyczne, ale też wartości odżywcze. Jest ona uważana za dobre źródło witamin i minerałów. Zawiera szczególnie duże ilości witamin A, C, a także witamin z grupy B. Jeżeli chodzi o związki mineralne – dostarcza nam fosforu, wapnia i żelaza.
Owoce są niskokaloryczne – w 100 g zawierają około 50 kcal, dlatego mogą po nie sięgać osoby odchudzające się.
Miechunka peruwiańska – wpływ na zdrowie
Dzięki zawartości dobrze przyswajalnych witamin i minerałów, miechunka peruwiańska ma pozytywny wpływ na zdrowie. Obecność witamin A i C, które są silnymi antyoksydantami sprawia, że roślina ta wspiera funkcjonowanie układu immunologicznego. Dodatkowo jej regularne spożywanie może mieć korzystny wpływ na kondycję skóry, a nawet spowalniać procesy starzenia.
Miechunka peruwiańska chroni nasze oczy przed niekorzystnym wpływem promieniowania słonecznego, a także takimi chorobami jak między innymi kurza ślepota (niemożność widzenia przy zgaszonym świetle).
Za sprawą zawartości wapnia wiśnia peruwiańska bardzo pozytywnie wpływa na kondycję naszych zębów i kości.
Medycyna ludowa wykorzystywała miechunkę jako środek przeciwzapalny, moczopędny, miała ona również pomagać w łagodzeniu bólów reumatycznych.
Pestki pomarańczowych owoców charakteryzują się lekkim działaniem przeczyszczającym, dlatego można je wykorzystać w przypadku dolegliwości trawiennych. Może być ona pomocna także w przypadku chorób pasożytniczych.
Zastosowanie miechunki peruwiańskiej w kuchni
Wiśnia peruwiańska ma ciekawe walory smakowe, dlatego warto wykorzystać ją w kuchni. Jej smak można określić jako słodko-kwaśny, z wyczuwalną nutą goryczy. Miechunka będzie doskonałym dodatkiem do sałatek – zarówno tych warzywnych, jak i owocowych. Owoc może być spożywany w postaci surowej, ale też suszony, czy duszony.
Jagoda inkaska powszechnie wykorzystywana jest jako baza do dżemów, konfitur, nalewek, czy galaretek. Warto dodawać ją do deserów.
Suszone owoce miechunki mogą być alternatywą dla niezdrowych przekąsek. Należy jednak pamiętać, że zawierają one znacznie więcej kalorii niż owoce surowe.
Współcześnie możemy kupić owoce miechunki peruwiańskiej w sklepach. Należy zwracać uwagę, żeby ich kolor był zbliżony do pomarańczowego. Owoce zielone i żółte są jeszcze niedojrzałe.
Uprawa miechunki peruwiańskiej
Miechunka peruwiańska w naturalnych warunkach (w ciepłych krajach) jest rośliną wieloletnią. W Polsce ze względu na surowy klimat może być ona uprawiana jedynie jako roślina jednoroczna. Wiśnia peruwiańska w naszym kraju jest często hodowana jako roślina ozdobna – dodaje się jej do suszonych bukietów.
Roślina ta będzie efektowną ozdobą naszego ogrodu. Warto ją zasadzić choćby z tego względu, że dobrze radzi sobie nawet w glebach ubogich w składniki odżywcze. Dla miechunki należy przeznaczyć stanowisko słoneczne. Potrzebuje ona ponadto dość dużo wolnej przestrzeni.
Wadą miechunki jest to, że rozrasta się ona dość intensywnie. W praktyce oznacza to, że możemy mieć problemy z jej wypłenieniem. Rozwiązaniem tego problemy może być posadzenie jej w pojemniku – będzie on stanowił skuteczną barierę dla korzeni. Innym rozwiązaniem jest regularne przycinanie korzeni.
Roślina powinna zacząć kiełkować już po około dwóch tygodniach od posadzenia. Wiśnia peruwiańska źle znosi polskie chłody, dlatego dobrym pomysłem jest posadzenie jej w donicach, a następnie sadzenie pod koniec maja.
Jagoda inkaska nadaje się do uprawy na balkonie. Warunkiem jest jednak przeznaczenie dla niej dużej donicy.
