Dieta św. Hildegardy – charakterystyka, założenia, efekty

0

Hildegarda z Bingen była niemiecką mniszką i uzdrowicielką. Przez kościół katolicki uznawana jest za świętą. Jest ona szerzej znana głównie za sprawą swoich dzieł: „O przyczynach i leczeniu chorób”, a także „Przyrodoznawstwo”. Jest ona autorką tak zwanej diety orkiszowej, którą mogą stosować zarówno osoby zdrowe, jak i te zmagające się z wieloma chorobami. Na czym polega dieta świętej Hildegardy?

Na czym polega dieta orkiszowa?

Mianem diety świętej Hildegardy (inaczej diety orkiszowej) określamy sposób żywienia, który w założeniu ma pomóc oczyścić organizm z toksyn, wyleczyć wiele chorób, a także pozytywnie wpływać na urodę. Jak już sama nazwa wskazuje podstawą diety jest orkisz (odmiana pszenicy, która na dużą skalę uprawiana była w średniowieczu). Święta Hildegarda uważała, że ziarno do wzmacnia odporność, ma także pozytywny wpływ na pracę układu krążenia i układu pokarmowego.

Oprócz orkiszu ważnymi produktami w diecie św. Hildegardy były kasztany jadalne. Zalecała ona spożywanie ich na surowo, a także w postaci gotowanej i pieczonej.

Innym ważnym produktem był koper włoski, który należało jeść tylko i wyłącznie na surowo.

Ważne jest, żeby orkisz był podstawą każdego spożywanego przez nas posiłku. Można jeść go pod wieloma postaciami – kaszy, pieczywa, otrębów, płatków, makaronów. Z orkiszu można przyrządzić placki, ciasta, a także kotlety.

Niemiecka mniszka doskonale zdawała sobie sprawę jak wielkie znaczenie dla zachowania zdrowia ma regularne jedzenie warzyw i owoców. Z tego względu nie brakuje ich także na diecie orkiszowej.

Na diecie tej dopuszczalne jest spożywanie nabiału i mięsa, jednak nie powinny się one stać podstawą posiłków. Jemy je więc w umiarkowanych ilościach.

Kuracja orkiszowa dopuszcza dosładzanie pokarmów. Ważne jednak, żeby do tego celu używać wyłącznie miodu lub cukru trzcinowego.

Zalety diety orkiszowej

Jednym z większych atutów orkiszu jest wysoka zawartość błonnika, który wykazuje korzystny wpływ na procesy trawienne. Błonnik pod wpływem wody zaczyna pęcznieć w żołądku, dzięki czemu osoba, która go spożyła przez długi czas odczuwa sytość. Co ciekawe błonnik pomaga walczyć z nadwagą, gdyż zmniejsza wchłanianie tłuszczów w przewodzie pokarmowym. Za jego sprawą spożywane przez nas posiłki stają się mniej kaloryczne.

Jak słusznie zauważyła święta Hildegarda – dzięki zawartemu w orkiszu błonnikowi można oczyścić organizm. Dzieje się tak, gdyż posiada on zdolność do wiązania metali ciężkich i toksyn, a następnie usuwania ich z naszego ciała.

Regularne spożywanie orkiszu pomaga obniżyć poziom złego cholesterolu we krwi, a tym samym zmniejszyć ryzyko zachorowania na miażdżycę i inne choroby układu krążenia.

Orkisz jest bogaty w witaminy i minerały, które są niezbędne między innymi do prawidłowego funkcjonowania układu nerwowego. Dzięki jego regularnemu spożywaniu nasz nastrój jest stabilny, poprawia się także pamięć i koncentracja.

Święta Hildegarda zauważyła, że zboże to wykazuje pozytywny wpływ na układ odpornościowy. Nie wiedziała natomiast, że jest to spowodowane obecnością substancji o nazwie rodanid. Rodanid jest naturalnym antybiotykiem, który możemy spotkać także w ludzkim organizmie – występuje on w krwi, mleku kobiecym, a nawet ślinie. Dzięki niemu ludzki organizm lepiej radzi sobie z różnego rodzaju infekcjami.

Dieta orkiszowa dla kobiet

Święta Hildegarda rekomendowała swoją dietę kobietom w ciąży. Orkisz jest rośliną bogatą w witaminy i minerały, a także białko, dlatego umożliwia prawidłowy rozwój płodu. W czasach średniowiecza był z tego względu szczególnie ceniony.

Liczne witaminy i minerały, w szczególności kwasy krzemowe pozytywnie oddziałują na kondycję naszej skóry, włosów i paznokci. Dieta świętej Hildegardy była więc naturalną kuracją upiększającą.

Dieta świętej Hildegardy – jakich produktów unikać?

Święta Hildegarda zalecała całkowite wykluczenie z menu truskawek, śliwek i brzoskwiń. Jej zdaniem miały one być przyczyną wielu chorób, czego nie potwierdzają współczesne badania.

Jak jeść?

Święta Hildegarda rekomendowała późne jedzenie śniadania. Pierwszy posiłek w ciągu dnia można jej zdaniem spożyć nawet w okolicach południa. Idealne śniadanie wg mniszki to oczywiście orkisz. Najlepiej podawany na ciepło z dodatkiem owoców. Każdy kęs należy dokładnie przeżuwać, gdyż przyspieszy to procesy trawienia.

Innym ciekawym (choć współcześnie budzącym wiele kontrowersji) zaleceniem jest możliwie jak najmniejsze urozmaicanie posiłków. Zdaniem średniowiecznej mniszki zbyt duża różnorodność pokarmów w jednym daniu może nadmiernie obciążyć organizm i przyczynić się do rozwoju choroby.

Posiłki, które spożywamy nie powinny być ani nadmiernie zimne, ani za gorące, gdyż takie skrajności są dla nas szkodliwe. Przed spożyciem warzywa i owoce dobrze jest poddać obróbce termicznej (pieczenie, gotowanie).

Oceń ten post
reklama

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here