Zespół Cushinga – charakterystyka, przyczyny, w jaki sposób się objawia, dieta, leczenie

0

Zespół Cushinga to poważna choroba, która wymaga podjęcia natychmiastowego leczenia. Powszechnie uważa się, że nieleczone schorzenie w ciągu pięciu lat może doprowadzić do śmierci chorego. Czym dokładnie jest zespół Cushinga? Jakie są objawy tej choroby? Czy istnieją skuteczne sposoby na jej wyleczenie?

Czym jest zespół Cushinga?

Zespół Cushinga to choroba wynikająca z zaburzeń hormonalnych, a konkretnie z podwyższonym poziomem kortyzolu we krwi. Typowe objawy tej choroby to między innymi otyłość jedynie górnej połowy ciała, problemy skórne, zaburzenia na tle nerwowym, zaburzenia miesiączkowania, osłabienie mięśni czy osteoporoza. Współcześnie jesteśmy w stanie wyróżnić dwie odmiany zespołu Cushinga. Pierwszy z nich – zależny od ACTH, drugi natomiast niezależny od ACTH. Sposób leczenia tej choroby jest zależny od jej rodzaju. W większości wypadków zaleca się także zmianę diety na wysokobiałkową. Zastosowanie na czas odpowiedniego leczenia może radykalnie poprawić jakość życia chorego, a także znacznie je wydłużyć.

Zespół Cushinga – czym się objawia ta choroba?

jak objawia się zespół CushingaZespół Cushinga to choroba mająca postać złożonych zaburzeń hormonalnych. Jej cechą charakterystyczną jest bardzo wysokie stężenie kortyzolu – hormonu stresu, który produkowany jest w korze nadnerczy. Duże ilości kortyzolu bardzo obciążają ludzki organizm.

Mówiąc o zespole Cushinga musimy zaznaczyć, że istnieją dwie odmiany tej choroby:

  • zależna od ACTH (hormonu adrenokortykotropowego),
  • niezależna od ACTH.

Każda odmiana zespołu Cushinga daje takie same objawy. U chorego można zauważyć przyrost masy ciała. Nie jest to jednak zwyczajne tycie – tkanka tłuszczowa gromadzi się tu w okolicach karku, tułowia, na twarzy, z kolei ręce i nogi są nieproporcjonalnie chude. Skóra osoby cierpiącej na zespół Cushinga jest bardzo cienka i problematyczna. Często pojawiają się na niej siniaki, bardzo widoczne rozstępy, różnego rodzaju wykwity, a także nadmierne owłosienie (widoczne zwłaszcza u kobiet). W niektórych wypadkach można zaobserwować nawet martwicę skóry.

U chorego często występuje nietolerancja glukozy, a nawet cukrzyca, jego mięśnie są bardzo słabe, często stwierdza się u niego również zbyt wysokie ciśnienie, które nieleczone prowadziło poważnych dolegliwości układu krążenia. Również kości osoby z zespołem Cushinga ulegają osłabieniu – u chorych często diagnozuje się osteoporozę. W jej efekcie często dochodzi do złamań. U dzieci cierpiących na tę chorobę często obserwuje się karłowatość.

U kobiet cierpiących na zespół Cushinga częste są zaburzenia miesiączkowania, a nawet całkowite jego ustanie. U mężczyzn natomiast problemy z potencją. Typowym objawem są ponadto zaburzenia emocjonalne. Chorzy często skarżą się na zaburzenia nastroju, ataki lękowe, chroniczne zmęczenie, nierzadko cierpią również na depresję.

Zespół Cushinga – jak go zdiagnozować?

Charakterystyczne objawy zespołu Cushinga sprawiają, że choroba ta jest stosunkowo łatwa do zdiagnozowania. Najczęściej wykonywane badania i testy laboratoryjne to: badanie stężenia kortyzolu w moczu, stężenie kortyzolu w ślinie (badanie, które wykonywane jest późnym wieczorem), dobowy rytm kortyzolu, test hamowania małą dawką desametazonu, badanie stężenia ACTH, a także test stymulacyjny z CRH.

Zespół Cushinga – jak przebiega leczenie?

Leczenie zespołu Cushinga zależy przede wszystkim od tego, z którą odmianą choroby mamy do czynienia. W sytuacji, kiedy choroba spowodowana jest uwalnianiem nadmiernej ilości hormonu ACTH, lekarze najczęściej zalecają usunięcie nadnerczy. Kiedy natomiast objawy pojawiają się w wyniku stosowania leków zawierających kortykosteroidy, zazwyczaj zaleca się stopniowe zmniejszanie ich dawek.

Dieta w zespole Cushinga

Osoby cierpiące na zespół Cushinga zazwyczaj mają skłonności do nadwagi, a czasem również i otyłości. Z tego względu odpowiednia dieta powinna umożliwiać stopniową redukcję masy ciała. Wartość kaloryczna posiłków musi umożliwiać choremu utratę około pół kilograma tygodniowo.

Jako, że osoby z zespołem Cushinga często cierpią na nietolerancję glukozy lub cukrzycę, zaleca się spożywanie produktów o niskim indeksie glikemicznym. Szczególnie polecane są węglowodany złożone – pełnoziarniste pieczywo, pełnoziarniste makarony, kasze, brązowy ryż. Należy ograniczyć spożywanie tłuszczów pochodzenia zwierzęcego, a zastąpić je tłuszczami roślinnymi, w szczególności tymi, które zawierają kwasy tłuszczowe omega-3 (znajdziemy je w orzechach, pestkach, nasionach, oleju lnianym, awokado, a także tłustych morskich rybach).

Bardzo ważne jest zwiększenie ilości białka w diecie (w granicach jakie umożliwia stan zdrowia chorego). Zalecana ilość białka powinna przekraczać 1 g na każdy kilogram masy ciała. Istotne jest przy tym, żeby połowa spożywanego białka była pochodzenia roślinnego, pozostałe proteiny mogą pochodzić z produktów odzwierzęcych.

Ze względu na wysokie zagrożenie osteoporozą chory powinien spożywać większe ilości wapnia. Jest on obecny między innymi w orzechach laskowych, migdałach, morelach, suszonych figach, szpinaku, pestkach słonecznika, a także sardynkach (małe ryby należy spożywać w całości, razem ze szkieletem).

4.7/10 - (2 votes)
reklama

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here