Zarówno niedocukrzenie, jak i wyższy poziom glukozy we krwi niosą ryzyko wystąpienia nieprzyjemnych objawów, a czasem nawet niebezpiecznych dla zdrowia zmian w pracy różnych narządów. Profilaktyka wahań poziomu cukru przewiduje kilka metod, m.in. odpowiednią dietę i aktywność fizyczną.
Niestabilny cukier – objawy wahania glukozy
Wahania poziomu cukru zdarzają się nie tylko osobom zmagającym się z cukrzycą. U źródła nieprawidłowej glikemii, czyli stężenia glukozy we krwi, najczęściej leżą zaburzenia metaboliczne węglowodanów wynikające przede wszystkim z niewłaściwej pracy trzustki, narządu wydzielającego insulinę, enzymu odgrywającego znaczącą rolę w przemianie glukozy i rozprowadzeniu jej po całym ustroju. Niestabilny poziom cukru może wywoływać różnorodne objawy i dolegliwości, choć w przypadku diabetyków są one zwykle bardziej nasilone. Skoki glikemii u osób z grupy ryzyka potrafią być nawet niebezpieczne. Niedocukrzenie, czyli hipoglikemia, oznacza zbyt małe stężenie glukozy. To stan, w którym poziom cukru we krwi wynosi mniej niż 60 mg%, przy czym prawidłowa jego wartość na czczo mieści się w przedziale 60–125 mg%. W zależności od tempa obniżania się ilości glukozy obserwuje się inne stany psychosomatyczne. Stopniowy spadek cukru najczęściej manifestuje się poprzez bóle głowy, uczucie zmęczenia i rozdrażnienie, trudności w utrzymaniu koncentracji oraz zaburzenia równowagi i zdolności widzenia. Gwałtowny skok z kolei może wywołać drżenie mięśni, nerwowość, zawroty głowy, kołatanie serca, brak apetytu i nadmierną potliwość. Czasem dochodzi również do utraty przytomności, drgawek, a nawet śpiączki. Równie przykrymi objawami charakteryzuje się hiperglikemia, czyli wysoki poziom cukru we krwi. Kiedy wartość glukozy wynosi 180 mg%, można spodziewać się senności, bólu głowy i ogólnego osłabienia. Nierzadko pojawiają się też silne uczucie pragnienia, suchość skóry oraz przykra woń z ust o zapachu acetonu. Ponadto nadmierne stężenie glukozy może być przyczyną częstomoczu, nudności i utraty wagi. Bez względu na rodzaj i stopień zaburzeń poziomu cukru skoków glikemii można uniknąć.
Profilaktyka skoków cukru
Aby wspomóc organizm w walce z nieprawidłowym stężeniem insuliny i zapobiec destabilizacji poziomu glukozy we krwi, warto przede wszystkim zadbać o zbilansowaną dietę i regularną, dostosowaną do stanu zdrowia, wieku i kondycji, aktywność ruchową. W jadłospisie nie może zabraknąć pełnoziarnistych produktów zbożowych, białego mięsa, ryb, orzechów i nasion oraz chudego nabiału. Wszelkie surowe artykuły spożywcze poleca się spożywać w formie naturalnej lub poddawać możliwie delikatnej i oszczędzającej obróbce termicznej. Zdecydowanie należy unikać słodyczy, gotowych dań, fast foodów i wysoko przetworzonej żywności bogatej w sól, cukier, tłuszcze nasycone i syntetyczne dodatki poprawiające jej smak, aromat, wygląd oraz trwałość. Dobrze jest również ograniczyć czerwone mięso. W menu ostrożnie należy uwzględniać owoce. Codziennym rytuałem powinny stać się spacery, poranna gimnastyka czy jazda rowerem do pracy. Warto również uprawiać pływanie, taniec czy jogging.