Pierzga należy do produktów pszczelich, które wykazują wyjątkowo pozytywny wpływ na ludzkie zdrowie. Warto spożywać ją kiedy chcemy wspomóc pracę układu nerwowego lub/i odpornościowego. Czym dokładnie jest pierzga? Jakie jest jej działanie? Czy istnieją przeciwwskazania do jej spożywania?
Co to jest pierzga?
Pierzga to pokarm, którym żywią się larwy, młode pszczoły, a także matka pszczół. Stanowi ona zbitą masę, w której skład wchodzi pyłek kwiatowy, miód i ślina (enzymy i kwasy trawienne) pszczół, które ją wyprodukowały. Pierzga charakteryzuje się bogatym składem. Znajdziemy w niej pokaźne ilości witamin i minerałów, polifenole, białko, kwas mlekowy, aminokwasy, tłuszcze i cukry. Dzięki dużej zawartości składników odżywczych pierzga wykazuje pozytywny wpływ na ludzkie zdrowie. Jest ona pomocna w leczeniu dolegliwości układu nerwowego, układu immunologicznego, moczowo-płciowego, chorób skóry, chorób metabolicznych, czy schorzeń układu krążenia. W sklepach znajdziemy pierzgę pod postacią granulek zamkniętych w słoiku. Nadaje się ona do stosowania wewnętrznego i zewnętrznego.
Jak powstaje pierzga?
Produkcja pierzgi jest zadaniem pszczół zbieraczek i pszczół robotnic. Zbieraczki zbierają pyłek kwiatowy, a następnie transportują go do ula w koszyczkach, które zlokalizowane są na ich odnóżach. Pyłek jest następnie przekazywany pszczołom robotnicom, które przenoszą go w odpowiednie miejsce w ulu, dodają też do niego mleczko pszczele. Tak powstały produkt jest składany w plastrach i dokładnie ubijany, a następnie zabezpieczany woskiem. W komórkach przechodzi on fermentację mlekową. Fermentacja jest potrzebna, żeby pierzga stała się lekko strawna i posiadała długi termin przydatności do spożycia (pszczoły będą z niej korzystać od jesieni aż do wiosny). Są one w stanie zużyć od piętnastu do nawet czterdziestu pięciu kilogramów pierzgi w ciągu roku.
Pierzga pszczela – wartości odżywcze
Pokarm pszczół ma wiele wartości odżywczych. Jest on źródłem cennych witamin i minerałów. Znajdziemy w nim witaminy z grupy B (B1, B2, B3, B12), witaminę A, C, E, D, H, K. Jeżeli chodzi o minerały, jest tu szczególnie dużo:
- potasu,
- miedzi,
- sodu,
- żelaza,
- fosforu.
Pierzga może zawierać nawet czterdzieści procent białka, które zawiera takie aminokwasy jak: lizyna, leucyna, metionina, treonina, histydyna, walina, fenyloalanina, czy tryptofan.
Są tu również enzymy: inwertaza, laktaza, pepsyna, katalaza, trypsyna, lipaza.
Pierzga dostarcza nam również nienasyconych kwasów tłuszczowych, które są potrzebne do prawidłowej pracy układu nerwowego i układu krążenia.
Warto podkreślić, że zawiera ona pokaźne ilości polifenoli, które chronią nas przed nowotworami, a także spowalniają procesy starzenia się organizmu. Wśród polifenoli wyróżniamy flawonoidy, katechiny, kwasy fenolowe, leukotrieny.
Pierzga pszczela – wpływ na zdrowie
Pierzga pszczela jest ceniona za wszechstronny, pozytywny wpływ na ludzkie zdrowie. Wspiera ona pracę układu immunologicznego, gdyż działa przeciwbakteryjnie i przeciwzapalnie. Z tego względu warto sięgać po nią w okresie od jesieni do wiosny, kiedy to jesteśmy szczególnie podatni na różnego rodzaju infekcje. Jest ona także w stanie znacznie przyspieszyć regenerację naszego organizmu po chorobie, czy różnego rodzaju operacjach. Dzięki zawartości polifenoli będzie ona niezwykle pomocna w profilaktyce chorób nowotworowych (istnieją badania dowodzące, że spowalnia ona rozrastanie się komórek nowotworowych).
Pożywienie pszczół znakomicie sprawdzi się przy leczeniu osób niedożywionych (głównie za sprawą dobrze przyswajalnego białka). Z kolei wysoka zawartość witaminy A przyczynia się do poprawy wzroku.
Warto wykorzystać pierzgę w profilaktyce i leczeniu chorób układu krążenia. Jest ona pomocna, gdyż zmniejsza ciśnienie tętnicze, a dodatkowo wzmacnia naczynia krwionośne, a także serce.
Zawartość witamin z grupy B, minerałów i aminokwasów sprawia, że pierzga ma wyjątkowo pozytywny wpływ na kondycję układu nerwowego. Jej regularne przyjmowanie poprawia pamięć i koncentrację, redukuje stres, ułatwia zasypianie, pomaga nawet w przypadku stanów depresyjnych.
Pierzga jest polecana osobom mającym problemy z funkcjonowaniem układu trawiennego. Jej korzystne działanie wynika z zawartości kwasu mlekowego, który jest naturalnym probiotykiem.
Pokarm pszczół charakteryzuje się działaniem przeciwzapalnym, przeciwgrzybiczym i antybakteryjnym, co sprawia, że ma znakomity wpływ na naszą skórę. Jest on polecany przy różnego rodzaju problemach skórnych takich jak trądzik młodzieńczy, trądzik różowaty, łuszczyca, grzybica. Zawartość witamin C, A i E, a także polifenoli sprawia, że pierzga spowalnia procesy starzenia. Z tego względu może przynieść wiele korzyści także skórze dojrzałej.
Inne schorzenia, przy których wskazane jest spożywanie pierzgi pszczelej to choroby nerek i gruczołu krokowego, astma, katar sienny, dna moczanowa, cukrzyca, reumatoidalne zapalenie stawów, czy anemia.
Pierzga – przeciwwskazania
Przeciwwskazaniem do spożywania pierzgi jest alergia na produkty pszczele. Może ona spowodować ostre reakcje alergiczne.
Nie zaleca się również spożywania jej w nadmiarze, gdyż może być przyczyną dolegliwości układu trawiennego. Objawy przedawkowania pierzgi to między innymi nudności i wymioty, bóle żołądka, a także biegunki, które mogą przyczynić się do odwodnienia organizmu.
Pamiętajmy również, że pokarm pszczół jest wysokokaloryczny. W 100 g pierzgi znajdziemy około 340 kcal. Jedzenie zbyt dużych jej ilości może przyczynić się do wzrostu wagi.
Pierzga – dawkowanie i przechowywanie
Dawkowanie pierzgi jest w dużym stopniu uzależnione od tego jakie efekty chcemy osiągnąć. Profilaktycznie zaleca się przyjmować od 5-10 g w przypadku dzieci. Optymalna dawka dla dorosłych to 10-20 g.
Jeżeli pierzga ma przynieść efekty lecznicze zwiększamy jej dawkę do 10-15 g w przypadku dzieci i 20-30 g w przypadku osób dorosłych.
Dobrze jest spożywać pierzgę dwa razy dziennie – rano, najlepiej przed śniadaniem i wieczorem – bezpośrednio przed pójściem spać. Kuracja trwa zazwyczaj od jednego do trzech miesięcy. W uzasadnionych wypadkach dłużej.
Pierzgę pszczelą należy przechowywać z dala od wilgoci – w szczelnie zamkniętym pojemniku. Zachowa on swoje lecznicze właściwości najdłużej, jeżeli będziemy przetrzymywać ją w zaciemnionym, a także chłodnym miejscu.
