Depresja jest poważną i powszechnie występującą chorobą, której nie należy bagatelizować. Niestety w Polsce osoby chore na depresję wciąż spotykają się z lekceważeniem. Nie są one w stanie normalnie funkcjonować, co część otoczenia odbiera jako lenistwo i słaby charakter. Warto zdawać sobie sprawę, że depresja nie jest chwilowym pogorszeniem nastroju i chory zazwyczaj nie może poradzić sobie z nią samodzielnie. W skrajnych wypadkach cierpiący na tę chorobę decydują się na odebranie sobie życia, dlatego konieczne jest zapewnienie im pomocy odpowiednio wcześnie. Jakie symptomy mogą świadczyć o występowaniu depresji?
Czym depresja różni się od zwykłego przygnębienia?
Bardzo często objawy depresji przypominają zwykłe przygnębienie, przez co często są bagatelizowane. Jeżeli chcemy rozpoznać depresję, koniecznie zwróćmy uwagę na czas trwania poszczególnych symptomów. Kiedy mamy chandrę lub po prostu jesteśmy przygnębieni, trwają one najczęściej nie dłużej niż kilka dni.
Depresja nie ustępuje tak szybko. Jej objawy mogą utrzymywać się nawet miesiącami. Często choroba wymusza zmianę codziennych przyzwyczajeń. Może sprawić, że chory, który dotychczas był osobą aktywną i towarzyską staje się zamkniętym w sobie introwertykiem, który praktycznie nie wychodzi z domu.
Warto również zdawać sobie sprawę, że depresja występuje częściej w pewnych grupach wiekowych. A zachorowanie są narażeni młodzi ludzie (szczególnie w okresie dojrzewania i wczesnej młodości). Drugą grupą, która jest szczególnie narażona na zachorowanie na depresję są osoby po sześćdziesiątym roku życia.
Pogorszenie nastroju
Pogorszenie nastroju jest symptomem, który zawsze towarzyszy depresji. Choć gorsze chwile zdarzają się nam codziennie, osoba cierpiąca na depresję odczuwa chroniczne przygnębienie i smutek. Co więcej w tym stanie nie jest ona zdolna do przeżywania radości. Miłe gesty, spotkania z przyjaciółmi, czy prezenty nie sprawiają jej już przyjemności. Sukcesy w nauce czy pracy nie sprawiają już satysfakcji. U osoby chorej na depresję obserwuje się znaczne spłycenie wrażliwości na bodźce psychiczne i fizyczne. Jej obojętność i apatia nie pozostaje bez wpływu na otoczenie. W wielu wypadkach depresja nie dotyczy tylko jednej osoby, gdyż cierpią również najbliżsi chorego.
Niektórzy uważają, że nieleczona depresja może doprowadzić nawet do całkowitej utraty zdolności odczuwania przyjemności.
Czasem ludzie chorujący na depresję zaczynają przejawiać skłonności do zachowań impulsywnych. Są one zazwyczaj dużym szokiem dla otoczenia, gdyż chory nigdy wcześniej nie zachowywał się w ten sposób. Osoba, która dotychczas była znana ze stoickiego spokoju zaczyna mieć problemy z kontrolowaniem własnych emocji, co przysparza jej wielu problemów. Z tego względu bardzo ważne jest, żeby depresja była traktowana jako choroba, na którą człowiek nie ma wpływu.
Zaburzenia rytmu dobowego
U większości osób cierpiących na depresję obserwuje się zaburzenia rytmu dobowego. Mogą się one objawiać na różne sposoby. U pewnej grupy osób zaobserwujemy znaczne skrócenie snu i problemy z zasypianiem. Osoba, która do tej pory przesypiała dziewięć godzin, może budzić się po czterech godzinach. Co więcej w przypadku wielu ludzi z depresją zasypianie jest możliwe tylko dzięki przyjmowaniu leków nasennych. Co więcej często taka osoba budzi się wielokrotnie w ciągu nocy. Taki sen nie pozwala wypocząć. Organizm nie jest w stanie się zregenerować, co jest przyczyną problemów w codziennym funkcjonowaniu.
Inna grupa osób chorych na depresję reaguje przeciwnie. Ich ogranizm domaga się ciągłego snu. Takie osoby mogłyby się nie budzić. Zazwyczaj z samego rana czują się bardzo zmęczone, mają problem, żeby wstać do pracy lub do szkoły. Nawet jeżeli takiej osobie uda się wstać i zająć codziennymi obowiązkami, będzie się ona czuła źle, co przełoży się na jakość pracy lub nauki. Prawdziwy kryzys następuje często w połowie dnia. Wówczas opanowanie zmęczenia jest praktycznie niemożliwe. Z kolei widoczna poprawa następuje pod koniec dnia – wówczas następuje ożywienie, a nawet poprawa samopoczucia.
Pogorszenie sprawności intelektualnej
U każdej osoby dotkniętej depresją następuje pogorszenie sprawności intelektualnej. Pojawiają się u niej problemy z pamięcią i koncentracją. Taka osoba uczy się znacznie wolniej, choroba często uniemożliwia przyswajanie wiedzy. Im dłużej trwa depresja, tym większe problemy w codziennym życiu ma chory. Często nie jest on w stanie wykonywać swoich obowiązków zawodowych. Młodzież cierpiąca na depresję ma gorsze wyniki w nauce, co często spotyka się z negatywnymi reakcjami otoczenia. Wszelkie kary i inne próby mobilizacji pogarszają sytuację jeszcze bardziej. Innym typowym symptomem depresji są problemy z poruszaniem się – w skrajnych wypadkach choroba może doprowadzić nawet do całkowitego zahamowania ruchowego.
Ataki lękowe
Depresja jest chorobą, która może wywołać ataki lękowe. U niektórych osób silny lęk występuje stale. Niekiedy jednak pojawia się falowo. Co charakterystyczne ataki lękowe mogą ujawnić się w sytuacjach, które innym ludziom wydają się zaskakujące.
Choroby somatyczne
Kiedy nasza dusza jest chora, po pewnym czasie zaczyna chorować również ciało. Typowe objawy somatyczne, które towarzyszą depresji to bóle karku, bóle głowy, zaparcia, suchość w ustach, a także problemy z odżywianiem się. Jeżeli chodzi o odżywianie – część osób chorych na depresję nie będzie miało apetytu, co zaowocuje znacznym ubytkiem masy ciała. Inni zareagują przeciwnie. Depresja może sprawić, że chór zacznie się objadać, co spowoduje znaczny przyrost wagi. W obydwu przypadkach problemy z odżywianiem mogą mieć negatywny wpływ na zdrowie.
Depresja jest chorobą, która ma negatywny wpływ na jakość naszego funkcjonowania. Nieleczona choroba sprawia, że zaczynamy mieć problemy w pracy lub szkole, cierpią również nasze relacje społecznie. Choroba ta powoduje ogromne cierpienie osoby nią dotkniętej. Często jest ono tak ogromne, że doprowadza do prób odebrania sobie życia. Depresja nie jest łatwa do rozpoznania, gdyż jej początkowe objawy są mało charakterystyczne. Jeżeli jednak powyższe objawy utrzymują się dłużej, koniecznie poszukajmy pomocy u specjalisty. Warto jest obserwować również swoich bliskich, gdyż chorzy niekiedy nie mają siły samodzielnie podjąć decyzji o leczeniu. Jest to tym trudniejsze, że depresja jest w Polsce chorobą, która stygmatyzuje. Powinniśmy zdawać sobie sprawę, że podjęcie leczenia w większości wypadków umożliwia pełne wyleczenie chorego i ogromną poprawę jakości jego życia.
