Kandydoza, zwana inaczej drożdżycą lub grzybiczą to bardzo poważna choroba, z której istnienia często przez długi czas nie zdajemy sobie sprawy. Objawy kandydozy nie są charakterystyczne, jednak w ogromnym stopniu pogarszają jakość naszego życia. Leczenie grzybicy przy pomocy antybiotyków nie jest najlepszym pomysłem. Bardzo dobre (choć nie natychmiastowe efekty) przynosi odpowiednia dieta.
Kilka słów o kandydozie
Bezpośrednią przyczyną kandydozy jest zbyt duży rozrost grzybów candida albicans. Choć w niewielkich ilościach spełniają one wiele ważnych funkcji w naszym organizmie (pomagają między innymi w usuwaniu toksyn), ich nadmiar jest niebezpieczny dla zdrowia. Grzyb rozrasta się w naszym ciele, a jego odchody są toksyczne. Uszkadzają one między innymi:
- układ odpornościowy,
- ośrodkowy układ nerwowy,
- pobierają z naszego organizmu witaminy i minerały, bez których nie możemy normalnie funkcjonować.
Przyczyn niekontrolowanego rozrostu drożdżaków może być wiele. Jedną z powszechniejszych jest nieodpowiednia dieta, która opiera się na bogatej w cukry żywności wysoko przetworzonej. Rozwojowi candida albicans sprzyja jedzenie:
- dużych ilości słodyczy,
- produktów spożywczych wytworzonych z białej mąki,
- serów pleśniowych,
- jogurtów owocowych,
- a także picie alkoholu.
Poza dietą powodem kandydozy może być antybiotykoterapia, przewlekły stres, który prowadzi do uszkodzenia mikroflory jelitowej. Część przypadków grzybicy spowodowana jest przyjmowaniem tabletek antykoncepcyjnych, sterydów, stosowaniem zastępczej terapii hormonalnej. Większe ryzyko zachorowania na kandydozę dotyczy osób, które przeszły:
- chemioterapię,
- radioterapię,
- i różnego rodzaju zabiegi operacyjne.
Kandydoza w ogromnym stopniu obniża jakość naszego życia. Osoby z przerostem candida albicans skarżą się na:
- bóle brzucha,
- nudności,
- wymioty,
- nadmierne gazy,
- wzdęcia,
- zaparcia.
Poza dolegliwościami układu trawiennego obserwuje się liczne stany zapalne i alergie. Osoby cierpiące na grzybicę ogólnoustrojową:
- nie mają energii,
- ciągle czują się senne,
- bardzo często się przeziębiają,
- cierpią na bóle głowy,
- mają kłopoty z zapamiętywaniem i skupieniem się.
Normą są dla nich wahania nastrojów, drażliwość i skłonności do depresji.
W skrajnych wypadkach kandydoza może prowadzić do sepsy, która często kończy się śmiercią. Jak widać objawy drożdżycy nie są charakterystyczne i równie dobrze mogą świadczyć o wielu innych dolegliwościach.
Leczenie kandydozy – niezbędna jest dieta
Leczenie grzybicy przy pomocy antybiotyków gwarantuje nam jedynie chwilową skuteczność. Należy zdawać sobie sprawę, że antybiotyki usuwają z naszego organizmu nie tylko złe, ale również dobre bakterie. Po kuracji antybiotykowej grzyb regeneruje się krócej niż miesiąc, a nas organizm jest wówczas w gorszej kondycji niż przed rozpoczęciem kuracji. Z tego względu jedynym rozsądnym rozwiązaniem wydaje się zastosowanie diety przeciwgrzybiczej, która odbuduje prawidłową florę jelitową.
Dobrą wiadomością jest to, że odpowiednia, sumiennie stosowana dieta jest w stanie całkowicie opanować kandydozę. Złą wiadomością jest fakt, że dieta ta jest długotrwała (w skrajnych wypadkach potrzeba nawet trzech lat, żeby pokonać grzybicę) i dość restrykcyjna.
Dieta przeciw grzybicy – jakie produkty należy wyeliminować?
Candida albicans do rozwoju potrzebuje dużych ilości cukru, dlatego jest on pierwszym produktem, który należy wyeliminować z menu. Dla większości osób cierpiących na kandydozę jest to bardzo trudne, gdyż są oni uzależnieni od cukru.
Rezygnujemy nie tylko ze słodzenia herbaty. Całkowicie eliminujemy z naszej diety słodycze, w tym również miód. Ze względu na wysoką zawartość cukru należy ponadto wykluczyć z menu większość owoców, pozostawiając w nim jedynie cytryny i różowe grejpfruty.
Wykluczone jest ponadto:
- spożywanie węglowodanów zawierających skrobię,
- picie kawy (w tym również kawy zbożowej),
- i herbaty.
Nie dla nas jest kiszona kapusta i kiszone ogórki, chyba że pochodzą od sprawdzonego dostawcy, co do którego mamy pewność, że nie przyspiesza on procesu kiszenia dodatkiem drożdży. Z oczywistych przyczyn rezygnujemy z:
- drożdży (zarówno tych piekarskich, jak i piwowarskich),
- ekstraktów z drożdży,
- wszelkiego pieczywa, gdyż do jego produkcji używa się drożdży.
Unikamy:
- szynki i serów dojrzewających,
- grzybów,
- fermentowanych napojów,
- fermentowanej soi,
- octu i wszystkich produktów spożywczych, które go zawierają.
Nie powinniśmy spożywać:
- sera tofu,
- suszonych owoców,
- orzechów,
- soków owocowych,
- glutenu,
- białka hydrolizowanego,
- mleka i przetworów mlecznych (robimy wyjątek dla kefirów, jogurtów i maślanek, w których składzie znajdują się bakterie Lactobacillus acidophilus i Bifidobacterimu bifidus).
Lista produktów, które należy wykluczyć jest bardzo długa i zawiera wiele pozycji, które w normalnych warunkach sprzyjają naszemu zdrowiu. Z tego względu wytrzymanie na diecie przeciwgrzybiczej przez rok, a nawet trzy lata wymaga ogromnej determinacji i siły woli. W wielu wypadkach skuteczna kuracja trwa jednak od jednego do dwóch miesięcy. Gra jest jednak warta świeczki.
Dieta przeciwgrzybicza – co możemy jeść?
Jedną z ważniejszych zasad diety przeciwgrzybiczej jest zmniejszenie kaloryczności posiłków. Przejadanie się sprawia, że w naszym przewodzie pokarmowym pozostają resztki pokarmów, którymi odżywiają się grzyby. Niezmiernie ważne jest picie dużych ilości wody, która pomaga oczyścić organizm z toksyn (sięgamy jedynie po niegazowaną wodę mineralną i źródlaną).
Najważniejszymi produktami w diecie przeciwko kandydozie to warzywa, które zawierają ogromne ilości substancji wspierających pracę układu immunologicznego. Należy spożywać warzywa i inne produkty bogate w błonnik, który z jednej strony jest pożywką dla dobrych bakterii jelitowych, z drugiej natomiast przyspiesza oczyszczanie organizmu z toksyn. Wśród produktów, których nie może zabraknąć na naszych talerzach są:
- różne rodzaje sałat,
- cukinia,
- brukselka,
- kalafior,
- por,
- cebula,
- czosnek,
- brokuły,
- bakłażan,
- buraki,
- dynia,
- koper włoski,
- fasolka szparagowa,
- oliwki,
- rzepa,
- rzodkiew,
- szparagi,
- pietruszka,
- papryka,
- seler korzeniowy,
- seler naciowy.
Marchew przed spożyciem musi zostać ugotowana na parze, w późniejszym etapie diety można pozwolić sobie na niewielkie ilości pomidorów (ograniczenie to nie dotyczy pomidorów w postaci przetworzonej).
Wszystkie warzywa należy gotować na parze. W żadnym wypadku nie pieczemy, a tym bardziej nie smażymy potraw.
Białko należy ograniczyć do piętnastu procent. Jest to ważne, gdyż jego niestrawione resztki podlegają procesom fermentacji. W pierwszej fazie trwania diety unikamy łączenia warzyw z węglowodanami i mięsem.
Bardzo ważną rolę w diecie przeciwgrzybiczej stanowią nienasycone kwasy tłuszczowe omega-3, które charakteryzują się silnym działaniem przeciwzapalnym i wzmacniają układ immunologiczny. Kwasy omega-3 znajdziemy w:
- tłustych rybach morskich,
- awokado,
- siemieniu lnianym,
- oleju lnianym,
- oliwie z oliwek,
- nasionach słonecznika,
- oleju rzepakowym (tylko tym nierafinowanym),
- sezamie,
- migdałach.
Jeżeli chodzi o przetwory mleczne, wybieramy tylko te z mleka koziego lub owczego. Mleko krowie należy wykluczyć z diety, natomiast możemy spożywać jego przetwory, ale tylko pod warunkiem, że zawierają one bakterie Lactobacillus acidophilus i Bifidobacterimu bifidus. W naszym menu jest miejsce na jaja.
Warto regularnie sięgać po węglowodany, które zawierają duże ilości błonnika. Opieramy dietę na:
- kaszy gryczanej,
- kaszy jaglanej,
- kaszy pęczak,
- komosie ryżowej,
- amarantusie,
- otrębach,
- brązowym ryżu,
- pełnoziarnistych makaronach.
Dopuszczalny jest również chleb żytni, o ile został upieczony na zakwasie.
Osoby, które nie wyobrażają sobie życia bez mięsa powinny ograniczyć się do drobiu i wołowiny.
Choć rezygnujemy z większości herbat, możemy sięgać po herbatę czerwoną. Warto jest zrezygnować z alkoholu, jednak kiedy chcemy go wypić – sięgamy tylko po alkohol wysokoprocentowy. Warto sięgać po herbaty ziołowe, warzywne soki (tylko takie wyprodukowane własnoręcznie).
Spożywamy pięć niewielkich posiłków dziennie. Dobrze jest jeść o stałych porach, z przerwami nie krótszymi niż trzy godziny.
Przykładowy dzienny jadłospis w diecie przeciwgrzybiczej
Śniadanie: dwa jajka, dwie kromki chleba żytniego na zakwasie, pesto z bazylii, grejpfrut
II śniadanie: płatki jaglane ugotowane na mleku migdałowym, pestki słonecznika
Obiad: łosoś ugotowany na parze, sałatka z wybranych sałat, papryki, oliwek i awokado, z dodatkiem oliwy z oliwek
Podwieczorek: ręcznie wyciskany sok z marchewki
Kolacja: zupa krem z warzyw, z dodatkiem ekspandowanego amarantusa
