Depresja jest jedną z najpoważniejszych chorób współczesnego społeczeństwa. Występuje często, a równie często jest lekceważona. Jej leczenie jest konieczne, gdyż chory na depresję nie jest w stanie normalnie funkcjonować, w skrajnych sytuacjach choroba może doprowadzić nawet do samobójstwa. Niestety często mamy problemy z odróżnieniem depresji od zwykłego przygnębienia. Choć diagnoza tej choroby nie zawsze jest łatwa, podpowiadamy jakich symptomów nie powinno się bagatelizować.
Czym jest depresja?
Depresja (zaburzenia depresyjne) to zaburzenia psychiczne, które objawiają się spadkiem nastroju, niezdolnością do odczuwania przyjemności, spowolnieniem psychoruchowym, zaburzeniami apetytu, a także zaburzeniami rytmu dobowego. Niektórzy wprowadzają rozróżnienie na depresję endogenną – jej wystąpienie nie jest poprzedzone kryzysowymi sytuacjami, taka depresja może być uwarunkowana genetycznie, a także depresję egzogenną (reaktywną) – pojawia się ona na skutek bardzo stresujących wydarzeń, na przykład utraty kogoś bliskiego, problemami w pracy, problemami ze zdrowiem. Na depresję szczególnie często cierpi młodzież i osoby, które ukończyły sześćdziesiąty piąty rok życia.
Obniżenie nastroju jednym z najważniejszych objawów depresji
Ludzie chorzy na depresję cierpią na obniżenie nastroju. Chociaż w życiu każdego z nas zdarzają się gorsze chwile, smutek osoby cierpiącej na depresję może utrzymywać się przez wiele tygodni, a nawet miesięcy. Osoba taka nie jest w stanie odczuwać radości, pozostaje całkowicie obojętna wobec rzeczy, które kiedyś bardzo ją cieszyły. Jej relacje emocjonalne z innymi ludźmi ulegają osłabieniu. Chory na depresję wycofuje się z życia społecznego. Osoba z depresją odczuwa poczucie winy, staje się pesymistyczna, traci nadzieję na pozytywne wyjście z trudnej sytuacji. Jest również odporna na wszystkie argumenty potwierdzające, że jej czarna wizja świata jest nieuzasadniona. Pocieszenie osoby cierpiącej na depresję jest praktycznie niewykonalne. Ludzie w jej otoczeniu czują się bezradni, nie mają żadnego wpływu na jej stan. W skrajnych przypadkach depresji niechęć do życia jest tak silna, że chory podejmuje próby samobójcze.
W depresji przygnębienie i poczucie niskiej wartości są tak silne, że uniemożliwiają choremu podejmowanie racjonalnych działań. Z tego względu ma on problemy z funkcjonowaniem w rodzinie i w życiu zawodowym.
Spowolnienie psychoruchowe
Spowolnienie psychoruchowe da się zauważyć u większości osób chorujących na depresję. Poruszają się one bardzo powoli. Mamy wrażenie, że każdy krok jest dla nich nadludzkim wysiłkiem. W skrajnych przypadkach depresji chory może przestać wstawać z łóżka. Traci on motywację do jakiejkolwiek aktywności.
Charakterystyczne spowolnienie odnosi się również do sfery psychicznej, Osoba z depresją ma ogromne problemy z pamięcią i koncentracją. Myśli ona wolniej niż inni ludzie, ma problemy z podejmowaniem decyzji. Dotychczas całkowicie sprawnie funkcjonująca osoba zaczyna mieć problemy w nauce i w pracy, które jeszcze bardziej pogłębiają uczucie smutku i bezradności.
Problemy ze snem typowym objawem depresji
U osób cierpiących na depresję można zaobserwować zaburzenia rytmu okołodobowego. Część chorych ma problemy z zasypianiem. Nawet kiedy śpią bardzo mało, często budzą się kilka razy w ciągu nocy i mają problemy z ponownym zaśnięciem. Zbyt mała ilość snu prowadzi do wyniszczenia organizmu i jeszcze bardziej obniża jakość funkcjonowania.
Należy zaznaczyć, że depresja nie zawsze objawia się kłopotami z zasypianiem. Część osób cierpiącym na tę chorobę przejawia całkowicie odmienne zachowania – mogliby spać przez całą dobę. Nawet kiedy prześpią całą noc, rano czują się bardzo zmęczeni. Najchętniej wcale nie wstawaliby z łóżka. Życie przestaje ich cieszyć, dlatego chcą spać cały czas. U takich osób konieczność wstania rano wiąże się z radykalnym pogorszeniem nastroju. Wzrost aktywności można zaobserwować u nich wieczorem.
Choroby somatyczne, które towarzyszą depresji
Choć depresja jest chorobą psychiczną, zazwyczaj towarzyszą jej dolegliwości somatyczne. Chory, który dotychczas cieszył się doskonałym zdrowiem zaczyna skarżyć się na silne bóle głowy, bóle karku. Depresja często wywołuje także problemy z układem pokarmowym – typowe dla tej choroby są wzdęcia czy zaparcia, a także suchość w ustach pomimo spożywania wystarczającej ilości płynów.
Zaburzenia odżywiania
Depresja niemal zawsze wywołuje zaburzenia odżywiania. Mogą się one objawiać w różnych formach. Część chorych je znacznie mniej niż zazwyczaj. Odczuwają oni wyraźną niechęć do jedzenia. W efekcie ich waga radykalnie spada. Inna grupa chorych na depresję reaguje przeciwnie – zaczynają jeść więcej, jakby duża ilość słodyczy była w stanie poprawić im nastrój, co oczywiście się nie dzieje. Takie osoby szybko przybierają na wadze, co jeszcze pogłębia negatywne uczucia.
Ataki lękowe w depresji
Osoby chorujące na depresję często doświadczają napadów lęków. Dodatkowo strach pojawia się u nich w zwykłych, codziennych sytuacjach. Ataki lęku jeszcze bardziej utrudniają choremu normalne funkcjonowanie.
Nieleczona depresja jest chorobą, która skazuje chorego i jego najbliższe otoczenia na życie gorszej jakości. W skrajnych wypadkach może ona prowadzić nawet do śmierci. Z tego względu nie należy ignorować jej objawów. Jeżeli stan smutku i przygnębienia trwa bardzo długo, nie należy się łudzić, że chory sam sobie z nim poradzi. Podjęcie leczenia jest jedyną szansą na wyjście z trudnej sytuacji.
